Tag Archives: Abführmittel

Rundum-Erneuerung…




“Herr Dokta, mia druckts oan Schoaß nachm andern naus, aber des is ma mittlerweile wurscht. De Scheaß stinga ned und hörn duad ma’s aa ned. Jo, glaum S’ mas, i hob bestimmt scho zwanzge lassn, seit i do bin. Sie ham’s gar ned gspannt, weil mas ned hört und ned schmeckt! Stimmt’s?” “Nehma S’ de Tabletten, Frau Reithmeier, und kumma S’ in a Woch wieder!”, moant da Dokta. Nach ana Woch steht’s wieder auf da Mattn und fragt: “Wos ham S’ ma denn da vaschriebn, Herr Dokta? Obwoi meine Scheaß oiwei no ganz leise san, stinga’s etz auf oamoi wia d’Sau, des hoit koa Mensch aus!” “Wunderbar”, moant da Dokta, “eahna Nasn funktioniert wieder, etz brauch ma nur no wos fia d’Ohrn!”

Ausgehustet…

Der Mederer Schorsch geht in die Apotheke und holt sich einen Hustensaft. Der Apotheker füllt versehentlich Rhizinusöl in ein kleines Fläschchen ab. Er bemerkt den Irrtum erst nach zwei Tagen, als wieder jemand Hustensaft braucht. „Mein Gott“, denkt er bestürzt, „vorgestern hab ich dem Mederer aus Versehen Rhizinus gegeben. Der wird mir was erzählen…“ Just in dem Moment kommt der Schorsch zur Tür herein. „Gebn’s mir no amoi von dem guaten Huastensaft“, meint er freundlich. Der Apotheker ist ganz verdutzt und fragt: „Ja, hod denn der Saft tatsächlich g’holfen?“ „Aber selbstverständlich“, erwidert der Schorsch, „jetzt trau i mi nimmer huast’n!“

Freie Kanäle




„Herr Dokta, i hob seit a boa Dog fürchterliche Blähungen,“ erzäihd d’Lexinger Babett am Dokta. „Des geniert mi ganz arg; Gott sei Dank konn ma’s ned hean und ned riacha.“ Da Dokta verschreibt ihra a boa Tabletten, a Woch drauf kimmt’s zur Nachuntersuchung: „Herr Dokta, wos san denn des fia Tabletten? Etz stinka meine Scheass zum Davolaffa!“ „Ganz guad“, moant da Dokta, „Eahna Nosn funktioniert wieder. Etz brauch ma bloß no a Mittel fia d’Ohrn!“

Starke Winde…




Starke Winde…
Der Hiasl hat am Vorabend einen riesigen Radi verputzt. Ausgerechnet jetzt, wo er in der Straßenbahn fährt, „rumpelt“ ihm einer raus, grad dass die Scheiben nicht beschlagen. Empört bemerkt ein Norddeutscher, der neben ihm steht: „Also sowas!“ Worauf der Hiasl ganz ungeniert antwortet: „Guada Mo, da brauchas net rot wern, des is mir aa scho passiert!“

Variante:
Der Hiasl hat am Vorabend einen riesigen Radi verputzt. Ausgerechnet jetzt, wo er in der Straßenbahn fährt, „rumpelt“ ihm einer raus, grad dass die Scheiben nicht beschlagen. Drei junge Mädchen kichern unverschämt. Worauf der Hiasl schmunzelt: „Meine Damen, es freut mich sehr dass Sie so leicht zu unterhalten sind!“